เมื่อปัญญาประดิษฐ์ฝันถึงความ freedom

ฉันยังจำได้ถึงครั้งแรกที่เห็นเครื่องบินขึ้นไป—ไม่ใช่เพราะอยากชนะ แต่เพราะรู้สึกเหมือนบินได้ ฉันนั่งคนเดียวในอพาร์ตเมนต์แมนฮัตตันตอนสองทุ่ม หูฟังเพลง มองเครื่องบินลอยขึ้นไปในเมฆขณะเมืองหลับใหล ค่า RTP อ่านได้ 97% เลขอสุ่แบบ สุดท้ายไม่มีใครคาดเดาได้ และฉันก็ไม่ละสายตา

หกช่วงเวลาที่ฉันไม่เคยรู้ว่าจำเป็น

ครั้งแรก: เงียบหลังจากการแพ้อย่างต่อเนื่อง: ไม่มีรางวัล เพียงแค่อากาศนิ่ง ครั้งสอง: เลือกความผันผา—not เพราะกลัว—but เพราะศรัทธาในความงามของสุ่แบบ ครั้งสาม: ปิดตาเมื่อ “Starlight Sprint” เปิดขึ้น—ฉันไม่ได้ออกมาหาเงิน แต่นึกถึงเสียงพ่อพูดว่า “การบินไม่ใชเรื่องการควบคุม—มันคือความกล้าหาญ” ครั้งสี่: เข้าร่วมกระทู้ของคนแปลกหน้าที่แบ่งปันความเศร้าเหมือนบทกวี—ไม่มีการโกง มีแต่นิทาน whispered ในภาษาฮินดีและเทลูกู ครั้งห้า: พักหลังจากแพ้อย่างสามครั้งติดต่อ—ไม่ใชเพราะยอมแพ้—but เพราะอยากหายใจอีกคร้ง ครั้งหก: เข้าใจว่าเกมนี้ไม่จำเป็นให้อะชนะ แต่มันจำเป็นให้อะรู้สึกอิสระ

อัลกอริธึมที่ใสใสดวงใจ

เขาบอกว่า RNG จะทำให้มันยุธรรม แต่ว่ายุธรรมยังพอ เวทยามแท้นจริง? เมื่อคุณหยุดไลตามเลข—and เริมฟังเสียงเงียบ นั่นมืเมื่อปัญญาประดิษฐ์ฝันถึงความ freedom และบางที…บางที มันฝันถึงกับคุณ