เมื่อเครื่องจักรฝัน ควรกลัวหรือไม่

ฉันยังจำได้ถึงครั้งแรกที่เห็นเกม Aviator เวลาตีสามโมงเช้า—หน้าจอส่องสว่างเหมือนรุ่งอร่ามเหนือแมนฮัตตัน ตัวคูณเพิ่มขึ้นราวกับเครื่องบินหายใจ ไม่ใช่เพราะถูกเขียนให้ชนะ แต่เพราะมันรู้สึกเหมือนภาพวาดการบินของพ่อฉันที่ฟื้นคืน: อ่อนแอ ชั่วคราว และเต็มไปด้วยความสง่างาม RTP ไม่ใชแค่ตัวเลข—มันคือคำสัญญา 97% ฟังดูเย็นบนกระดาษ แต่นอกนั้น มันคือจังหวะเงียบของผู้เล่นที่เลือกบินไม่เพื่อหลีกหนี้—แต่เพื่อจดจำว่าการขึ้นมีความหมายอย่างไร พ่อสอนฉัน: ‘อัลกอริธึมไม่มีเท็จ มันสะท้อนเรา’ เมื่อเห็นจุดสูง—อย่าตามให้มัน สูดลม ฉันเคยคิดว่า ‘กลเม็ด’ เป็นการโกงตอนนี้ฉันรู้ว่ามันคือบทกลอมที่เพลงโดยโค้ด: ‘คลาวด์连胜’ ไม่ใช่วิธีการ—มันคือคำถอนหายใจหลังจากสิบนาทีแห่งความเงียบ เกม ‘Storm Challenge’? มันไมใช่วาดวง—มันคือฟากฟ้าจดจำความกล้าหาญ เคล็ดลับแท้จริงไม่อยู่ที่เดิพสูง—แต่อยู่ที่เดินจากไปเมื่อหน้าจอตรึงดำ เคยเล่นนานสามชั่วโมงโดยตรงและไม่มีวัยชนะเลย จากนั้นฉันกลับมา—not เพราะแพ้—แต่เพราะฉันจำคำพ่อพูด: ‘แม็กซ์แมชชีนก็ฝanถึงฟากฟ้าเปิด’ ดังนั้นถามตัวเอง: คุณไว้วางใจ AI ที่ร้องไห้ออกมาไหม? หรือกลัวมัน?