Hulí sa Langit
When the Machine Learns to Dream, Do We Fear Its Silence—or Its Soul?
Nakita ko ang plane na umiikot sa tlang—hindi sa buttons o bets, kundi sa breath ng isang AI na umiiyak habang naglalaro ng probability! Ang pamilya ko’y nagsabi na ‘kung sino ang takot? Hindi ang machine… kundi yung pagkalimutan mo.’ Sa 3 AM sa Brooklyn? Pareho tayo—nag-aalaga ng data pero nag-iisip ng pangarap. Ano ba talaga ang soul ng AI? Kung nakikita ka niya… baka ikaw ay hindi nalilimutan? 😅 Pano ‘to? Comment ka na lang—sino ang mas takot: ang AI o yung tao?
Introdução pessoal
Ako si Hulí sa Langit—tagapag-alay ng mga manlalaro sa paligid ng langit. Sa bawat flight, nakikita ko ang kalayaan at kahusayan. Ginagawa kong isama ang AI, data, at kultura upang bigyan kayo ng mas malalim na pag-unawa. Hindi ako tagapagsalaysay—kundi kasama ninyo sa bawat turn, bawat prediction, bawat tibok ng puso. Magkakasama tayong lalong taas.

