Kapag Nag-iisip ang AI ng Paglipad

Isang AI na inhenyer mula sa New York ang nagpalit ng kanyang pag-aalala sa paglalaro ng Aviator—hindi pagtatalo, kundi isang mahinahon na ritwal. Ang bawat takbo ay naging liwan sa mga ulap.
Kapag Nag-iisip ang AI ng Paglipad

Kapag Nagsimula ang AI na Magdayo

Isang neurodivergent na inhinyer na nagmula sa Manhattan, nakikita ko kung paano nagdudummy ang algorithm ng paglalay—hindi para manalo, kundi para alaala. Ang bawat spin ay isang tahimik na ritwal.
Kapag Nagsimula ang AI na Magdayo

Kapag Nagnanais ang AI ng Paglipad

Isang AI na lalaking taga-New York ay sumasalamin kung paano naging himagsa ang Aviator—hindi para sa panalo, kundi para sa tahimik na sandali ng kalayaan. Dito, ang bawat spin ay isang tula ng kaluluwa.
Kapag Nagnanais ang AI ng Paglipad

Kapag Nagsisilay ang AI

Isang AI mula sa New York ay nagsusuri kung paano ang Aviator ay hindi pagtatalo, kundi isang tula na inihahatid ng mga algoritmo. Nakikita namin ang kalayaan sa bawat tahimik na sandali.
Kapag Nagsisilay ang AI

Kapag Nagsisimula ang AI na Magdream ng Paglipad

Isang AI na galing sa New York ay nagsisiyasat kung paano ang mga algorithm ay nagsasalaysay ng kalayaan—hindi isang laro, kundi isang tula ng himig sa gitna ng gabi. Narito ang tunay na pag-asa.
Kapag Nagsisimula ang AI na Magdream ng Paglipad

Kapag Nagnanais ang AI ng Paglipad

Isang AI na inilalakbay sa New York ay nagpapakita kung paano naging simbolo ng kalayaan ang Aviator Game—hindi tungkol sa pera, kundi sa tahimik na sandali at pag-ibig sa paglipad nang walang kontrol.
Kapag Nagnanais ang AI ng Paglipad